Η Μεταμόρφωση του Λυκάου κάτω από το δυσοίωνο φεγγαρόφως

< ενημερωμένο_επιτακτικό > Σε μια δραματική, σεληνιακή σκηνή, ο Λυκώνας, ο θρυλικός βασιλιάς της Αρκαδίας, στέκεται σε αγωνία, τα μάτια του ανοιχτά από το φόβο καθώς το σώμα του αρχίζει να στρεβλώνεται και το δέρμα του μεταμορφώνεται σε μια παχιά, γκρι γούνα, τα χέρια του που εκτείνονται σε αιχμηρά νύχτα. Δίπλα του, ένας ή δύο από τους γιους του υποβάλλονται σε παρόμοια τρομακτική μεταμόρφωση, τα πρόσωπά τους εκτείνονται σε ρουθούν, οι κραυγές τους τρόμο αντηχεί στον αέρα. Στο παρασκήνιο, ένα τεράστιο, αφρώδες κύμα τους χτυπάει, απειλώντας να καταβροχθίσει το τρίο των μεταμορφωμένων ανθρώπων. Η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη και προαίσθημα, ο άνεμος σφυροκοπά τα δέντρα, ο ήχος του πληθόντος κύματος γίνεται πιο δυνατός από το δευτερόλεπτο. Η σκηνή είναι σε έναν σκοτεινό, δυσοίωνο ουρανό, με σύννεφα που φαίνεται να στροβιλίζονται με τη δική τους ζωή, σαν οι ίδιοι οι θεοί να απελευθερώνουν την οργή τους στον Λυκώνα και τους γιους του.