Ελαφριά Ελαγνότητα σε Ένα Νεοκαλλιτεχνικό Τοπίο της Αιώνιας Αποστολής

Στην αιθερική αγκαλιά ενός ονειρικού τοπίου του Νεοσύλλεξης, η σιλουέτα της Μία Κουίν ξετυλίγεται σαν λεπτό κισσό. Το σχήμα της είναι η ενσάρκωση της υγρής χάρη, κάθε καμπύλη είναι μια απόδειξη των σινώδων γραμμών και της οργανικής κομψότητας. Η ουσία της, που συλλαμβάνεται σε μια στιγμή γαλήνιας σκέψης, είναι ένας ζωντανός φόρος τιμής στην περίπλοκη ομορφιά του φυσικού κόσμου και η αρμονική αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και τη φύση. Με την αφοσίωση να ξαναπροσδιορίζεται ως το χρυσό νήμα που υφαίνει τον χρόνο και το χώρο, μια ταπετσαρία της πιστότητας αναδύεται, κάθε ράβδο μια αφήγηση αμετάβλητης αφοσίωσης, μια έννοια τόσο διαχρονική όσο ο ορίζοντας του Art Deco που διαπερνά τους ουρανούς με τη γεωγραφική του μεγαλοσύνη. Αυτή η αφοσίωση δεν είναι απλώς ένας δεσμός αλλά ένας χορός των ψυχών μέσα από εποχές και συναισθήματα. Ένας σταθερός φάρος που οδηγεί τα πλοία μέσα από τις καταιγίδες. Μια ηχώ των φανταστικών βασίλων του Κλάιντ Κόλντγουελ όπου η γενναιότητα και η πιστότητα βασιλεύουν υπέρμετρα ανάμεσα σε άλλη μεγαλοπρέπει