Ο Μοναχικός Φιλόσοφος Κοιτά το Κενό της Υπαρξίας

Ένας μοναχικός, παλιοφυσικός φιλόσοφος, με σπασμένα ρούχα, κάθεται στην άκρη ενός άπειρου γκρεμού, που κρεμάται στο κενό. Το πρόσωπό του είναι σκουριασμένο από σκιές καθώς κοιτάζει σε έναν πλωτό καθρέφτη που δεν αντανακλά την εικόνα του, αλλά τη γέννηση και το θάνατο των αστεριών, πολιτισμούς που ανεβαίνουν και πέφτουν σιωπή. Πίσω του, ψηλά αγάλματα σκαλισμένα από τον ίδιο τον χρόνο καταρρέουν στην άμμο, ενώ αρχαία σύμβολα επιπλέουν στον αέρα σαν ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις. Η χρωματική παλέτα είναι χαμηλή - άσπρα, βαθύ κοσμικό μπλε, και πεθαμένες φλόγες πορτοκαλί. Ένα φτερό πέφτει αιώνια δίπλα του, χωρίς να αγγίζει το έδαφος.