Η συγχώνευση της φύσης και της αστικής ζωής σε ένα σουρεαλιστικό τοπίο

Ένα μάτι που βρίσκεται μέσα στα κλαδιά ενός αρχαίου δέντρου δίπλα σε μια ήσυχη λίμνη, η επιφάνεια του οποίου κυματίζεται απαλά από ένα ζεστό αεράκι. Το μάτι ρίχνει ζωντανά χρώματα, δημιουργώντας μια καταρροή χρώματος που συγχωνεύεται απρόσκοπτα με το απέραν τοπίο. Η σκηνή μετατρέπεται σε ένα σουρεαλιστικό αστικό περιβάλλον, όπου οι ανερχόμενες δομές αντηχεί στην τέχνη του Brian Despain. Οι περίπλοκες λεπτομέρειες στολίζουν το τοπίο της πόλης, θυμίζοντας το αφηγητικό βάθος του Mars Ravelo και την αιθέρια ομορφιά του Mati Klarwein. Ένα παιχνίδι φωτός και σκιών χορεύει σε όλη τη σκηνή, συλλαμβάνοντας την αχρόνια συγχώνευση της φύσης και της αστικής ζωής.