Οδή στην Ελευθερία του Δυτικού Αέρα

Αν ήμουν ένα νεκρό φύλλο θα μπορούσες να τοποθετήσεις; Αν ήμουν ένα γρήγορο σύννεφο να πετάξουν μαζί σας; Ένα κύμα να αναστεναγήσει κάτω από τη δύναμή σου, και να μοιραστεί Η ώθηση της δύναμης σου, μόνο λιγότερο ελεύθερη Από σένα, ω ανεξέλεγκτος! Αν και Ήμουν σαν στο παιδί μου, και θα μπορούσε να είναι Ο σύντροφος των περιπλανήσεων σου στον ουρανό, Όπως τότε, όταν ξεπέρασες την ουράνια ταχύτητα σου Σπάνια seemed'd ένα όραμα, θα never έχουν αγωνιστεί Όπως σε προσεύχομαι όταν έχω ανάγκη. Σήκωσέ με σαν κύμα, σαν φύλλο, σαν σύννεφο! Πέφτω στα αγκάθια της ζωής! Αιμορραγώ! Ένα βαρύ βάρος ωρών έχει αλυσοδεμένη και υποκλίθηκε Ένας σαν κι εσένα, άχαρος, γρήγορος και υπερήφανος.