لحظه ای دلسوز در یک کلیسا

تصور کنید یک کلیسا بزرگ و تزئینی که در آن نور گرم و طلایی از طریق پنجره های شیشه ای جریان دارد، رنگ های پرطرفدار را روی کف چوبی رنگی می کند. در جلو، یک موعظه گر انجیلی ایستاده است، چهره اش ترکیبی از شور و آسیب است، چشم اشک زده است، در حالی که برای قلب اعضای کلیسا می خواند. جماعت، بحر چهره های متنوع، به جلو خم می شوند، تحت تاثیر قرار می گیرند، برخی از آن ها با اشک در چشمشان، منعکس کننده احساسات خام موعظه هستند. هوا از انرژی معنوی پر شده، صدای خیره کننده ترانه ها و خرده دعا کردن ها یک سکوت احترام ایجاد می کند. این صحنه لحظه ای از ارتباط عمیق و اضطراری را به تصویر می کشد، به یادآور نورپردازی سینمایی، جزئیات عکاسی، جایی که هر گونه چهره داستان ایمان و اشتاق را می گوید.