صحنه ای از عرفان با زن و اژدها

(((بسیار دقیق و با رنگ مه ای)) ، جایی که یک زن با ((سیر طولانی و نقره ای)) و (وضیعی که راز را به وجود می آورد) در یک باده ملایم ایست، مو و لباس (با مقیاس اژدها) ایجاد یک گرد زیبایی است. صحنه در نور طبیعی حمام شده است، با یک تلمذه از فانتزی، پوسته اژدها منعکس کننده نور خورشید است، در حالی که لباس زن کمی بیشتر از آنچه انتظار می رود، در مقابل پوست کثیف اژدها است. اژدها با بال های بزرگش که به هم کشیده شده، انگار آماده پرواز است، چهره ای آرام دارد، صحنه را (یک مقدار زنده تر و شبیه به خواب) که ممکن است برای یک محیط خیالی تصور شود.