"ليفتالير" يه موجودي شبيه به سايه ها و روياها

زندگی را از طریق کابوس های مصنوعی می گیرد: یک موجود سایه دار و بی روح را تصور کنید که در شب بین واقعیت و رویاها رشد می کند، با تکه های تاریک که به بافت جهان زندگی می کنند. اين موجودي شبحيه از جوهر زنده ي خودش تغذيه ميکنه و رد خاطرات و صدا هاي خالي رو پشت خودش ميذاره شکلش به طور مداوم تغییر می کند، در یک نور از زم زم زم و نورپردازی شبح، به عنوان آن را به طور صامت برای چراغ روح انسان. حضور "زندگي بخش" هم جذاب و هم ترسناک است رقصي از سايه ها که شما را به هم نزدي تر مي کند چشماش، خالي هاي بي پايان، راز هاي عميقي از قلمرو هاي فراموش شده را منعکس مي کنند، هم خواب ابدي و هم حقيقت هاي بي بيان.