پذیرش شورش: یک احترام واقع بینانه به فرهنگ پینک

يه زن نازک و بدبخته به ديوار خشتي يه خيابون کم روشن ميخوره و از سيگار تازه اش لذت ميبرد پشتش، "پینک نمرده" به صورت جسورانه با رنگ قرمز رنگ شده، یک اعلامیه است. رنگ های پررنگ صورتی و سیاه او در مقابل موهای طرفی موهاک است. گردنش را گردنبند هاي بزرگ و بزرگ زيور مي کنند که با حرکاتش بهانه اي به وجود مي آورد. بدنش يه پارچه خالکوبي است، يک نمايش پیچیده از شورش، با سوراخ کردن دماغش، لبش و ابروش. اون لباس هاي خريده شده ي زراعتي مي پوشه که پوستش رنگ شده و لباساش بهانه اي پاره شده و خاک شده صحنه در برابر یک پس زمینه وسیع و تاریک قرار دارد که به تصویر لوئیس روئیو یاد می دهد و با نوردهی رامرانت که سایه های چشم را به خود می رساند. اين قطعه ي هنر مفهومي يه ادي به فانتزي است، با جزئیات و درهمي، جوهر پُنک را با يک تغيير منحصر به فرد به رسيد.