سایه ی شوم در یک میدان بیابان

يه سايه ي شوم شکلش رو در آب هاي آرام و تاري يه تالاب در يه زمينه ي بياباني به رنگ سيپيا ميده شکل رنگارنگ و بی شکل به نظر می رسد که به شکل یک روح بد در می آید. ترکیب تقارن آمیز حس نگران کننده ای از دوگانه سازی ایجاد می کند، بازتاب کابوس سایه شکل پیچ خود را در سطح منعکس می کند. رنگ های خفیف و خاکستری، یک هوای پوس و باستانی به صحنه می دهد، انگار این لحظه از یک پاک شده فراموش شده است. نورهاي پراكنده و بيمار، درخشش خارق العاده اي را به وجود مي آورد و جو ترسناک را تشويق مي كند و به خطر رساندن مي دهد. زاویه کم و شوم دوربین، چشم بین را به سمت چاله می کشاند، جایی که منعکس سایه به خودی خود حرکت می کند، ویژگی های آن به صورت غیر انسانی تبدیل می شود. احساس وحشت در حال نفوذ است که بر فراز گسترده خاکستری و قهوه ای که به طور بی پایان مانند فک برخی از چاله های اولیه است. سکوتِ عظیمِ اینجا خفه کننده است، و این احساسِ منزله شدن و این حس را افزایش می دهد که چیزی غیر قابل توصیف در این مکان خراب شده است. انعکاس سایه، که حالا یک دوگانه ی منحرف و بدخواه است، به نظر می رسد با قصد ناپاکی به طرف بیننده نگاه کند، چشمانش از گرسنگی بدخواهانه که تنها فراموشی است.