जुने रेल्वे स्थानकातील एक लांडगा

एक (((जुना, रिकामा रेल्वे स्थानक))) ज्याने चांगले दिवस पाहिले आहेत, आता थोडे ((विनाश आणि वेळाने थकलेले))), (((एकटे, एकाकी राखाडी लांडगा))) (अंधार) संध्याकाळी अंधारात वाट पाहत आहेत, त्याचे पाय जमिनीवर आहेत कारण ते हळूहळू (काळा आणि पांढरा) धूर आणि धुकेच्या गडग्यात निघतात, जे हळूहळू (ढवळ) हवेत जातात, (हळ) कणके एक (जड) परिणाम तयार करतात. लांडगाच्या चेहऱ्यावर आणि (ल) अस्पष्ट वातावरणात, एक उदासीन आठवणी आणि (सेपी-टोन) वातावरण जे (गरम, उदासीन) चमक देते), (उच्च रिझोल्यूशन, सिनेमॅटिक नाईट फोटोग्राफी) साठी परिपूर्ण जे (वुल्फ) च्या उदास मूडचे सार पकडते