De overdenking van een jongeman onder een uitgestrekt blauw hemel

Tegen een heldere blauwe hemel staat een jonge man met zijn rug naar de camera en kijkt in de verte. Hij is gekleed in een wit en beige gestreepte lange mouw en donkere spijkerbroeken, zijn houding is ontspannen maar overdenkend. Het ruige terrein achter hem heeft rotsachtige afgrond en weinig vegetatie, wat suggereert dat de omgeving buiten was, mogelijk in de late middag wanneer het licht zacht en warm is. De compositie richt zich op het silhouet van het onderwerp, waardoor een intrigerend contrast ontstaat met de levendige hemel en aardse tinten van het landschap, het oproepen van eenzaamheid en reflectie op het moment vastgelegd.