De samensmelting van natuur en stadsleven in een surrealistisch landschap

Een oog genesteld in de takken van een oude boom naast een rustig meer, waarvan het oppervlak zacht golft onder een warme bries. Het oog druppelt levendige kleuren uit, waardoor een waterval van verf ontstaat die naadloos met het uitgestrekt landschap samenvalt. De scène verandert in een surrealistische stedelijke omgeving, waar torenhoge structuren echo'en van de kunst van Brian Despain. Ingewikkelde details sieren het stadsbeeld, die doen denken aan de verhalende diepte van Mars Ravelo en de etherische schoonheid van Mati Klarwein. Een spel van licht en schaduw danst over de scène, de tijdloze fusie van natuur en stedelijk leven vast te leggen.