Surrealistyczna podróż po gotyckim czajku

Z jaskrawej, zawisłej w mgle przestrzeni wznosi się gigantyczny czajnik przypominający gotycką katedrę. Jego skręcona wieża przebija niebo jak szkic węglowym M.C. Eschera, a jego uchwyt rozwija się jak wstążek w stylu Salvora Dali, wisiając wokół sennej scenerii. Pływające, przejrzyste kulki, zainspirowane surrealistycznymi dziełami Rene Magritte, unoszą się wokół herbatnika, odzwierciedlając zniekształcone, podobnie do domu zabawy wizje otoczenia. W brzuchu herbatnika rozwija się miniaturowy wszechświat, wyświetlony w miękkie, chłodne kolory, wywołując niepokojącą, eteryczną jakość miasta Giorgio de Chirico. Woda spada z pokrywki, przekształcając się w wężową rzekę, która porusza się nadrealistycznym terenem, jak stado ptaków, ozdobionych skomplikowanymi, M.C. Escher-owskimi wzorami na skrzydłach, wyłania się z rury, dodając do nieśmiertelnej spokoju sceny. Wąglowodanowy kontrast i delikatne gradienty nadają kompozycji tajemniczego charakteru, jakby cała scena mogła w każdej chwili rozpuścić się w mgle, pozostawiając tylko najmniejszy szept o jego istnieniu.