Tajemnicza kobieta na złowieszczym peronie kolejowym

Czarna, tajemnicza, złowieszcza atmosfera. Ciemna, ponura, mglista noc. Inspirowany noirem widok tajemniczej kobiety w wyszytej białej bluzce z lat 30. i czarnej spódnicy ołówkowej, stojącej na rustycznej, starej i przestarzałej peronie kolejowej zwiecką bagażą, przygotowująca się do wejścia na pokład pociągowego z 1929 r. z białymi wagonami, akcentami chromowymi i miękkim bursztanem, w kinie wciąż z bogatym ziarnem filmu, subtelną wignecie i dramatycznym klasyfikacji kolorów, przypominających nastrojowe portrety Lee Jeffriesa, atmosferyczne oświetlenie Alesia Albi i epiczne kompozycje Adriana Kuipera.