Savaştan Kırılmış Bir Çölde Güzellik

Çöl savaş için çok güzeldi. Sabah güneşi Suriye'nin sonsuz kumlarına altın döktü. Bir zamanlar huzur içinde yaşayanların kırık taşlarından ve paslı kalıntılarından uzun gölgeler atıyordu. Rüzgar hafifçe hareket ediyordu - sanki yas tutuyordu - toz ve kemik vadilerinde süpürüp ölülere uyku şarkıları fısıldıyordu. Uzakta bir tablo gibiydi: Sessiz bir yerde, içindeki şiddetten habersiz. Ama güzellik acımasız bir kılık. Uyarı olmadan sessizlik kırıldı. Hava keskin bir çatlakla parçalanmıştı. Silah sesi. Çok yakın. Amir içgüdüsel olarak yere düştü. Parmakları AK-47'sinin etrafında kıvrılmıştı. Kas hafızası da üst olmuştu. Düşünmedi. O tepki verdi. Sonra kısa, gutural, kurşunlar tarafından susturulmuş çığlıklar geldi. Birimi pusuya düşürüldü. Kuzey sırtından bir yerde keskin nişancı, ya da daha kötüsü, kuşatması. "YOLUN!" diye bağırdı.